27 januari 2011 - Terug in Kathmandu moet ik vaststellen dat weinig van de voorgenomen landschapsfotografie terecht is gekomen. Na drie weken mist begint het aan het eind van de reis een beetje op te klaren. Deste meer heb ik me uitgeleefd op de portretten. Steeds vaker ruwe omgevingsportretten die uit de heup geschoten worden. De uitdaging is altijd weer het moment en de sfeer te pakken.
Kedeng! Recht tussen de ogen kwam ie aan. Meteen weer terug. Niet in Kathmandu maar Bhaktapur. Waar ik me er over verbaasde dat verderop in de wereld kinderen spelen met computers maar dat dat de kinderen hier blij zijn met een simpele fietsband.
BeantwoordenVerwijderenHan dank! Ik weet nu dat ik gewoon terug moet naar Nepal! Altijd was ik bang dat terug gaan mijn herinneringen tekort zouden doen. Nu door jouw foto's die herinneringen weer boven komen weet ik dat mijn herinneringen alleen maar versterkt zullen worden door terug te gaan.
En tnx voor je complimenten voor de portretten. Maar dat komt voor een deel ook wel door jouw workshops!
Geniet nog even van Nepal!
Lil